adaucturus

Latin

Etymology

Future active participle of adaugeō.

Participle

adauctūrus (feminine adauctūra, neuter adauctūrum); first/second-declension participle

  1. about to augment

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adauctūrus adauctūra adauctūrum adauctūrī adauctūrae adauctūra
genitive adauctūrī adauctūrae adauctūrī adauctūrōrum adauctūrārum adauctūrōrum
dative adauctūrō adauctūrae adauctūrō adauctūrīs
accusative adauctūrum adauctūram adauctūrum adauctūrōs adauctūrās adauctūra
ablative adauctūrō adauctūrā adauctūrō adauctūrīs
vocative adauctūre adauctūra adauctūrum adauctūrī adauctūrae adauctūra