adaucturus
Latin
Etymology
Future active participle of adaugeō.
Participle
adauctūrus (feminine adauctūra, neuter adauctūrum); first/second-declension participle
- about to augment
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adauctūrus | adauctūra | adauctūrum | adauctūrī | adauctūrae | adauctūra | |
| genitive | adauctūrī | adauctūrae | adauctūrī | adauctūrōrum | adauctūrārum | adauctūrōrum | |
| dative | adauctūrō | adauctūrae | adauctūrō | adauctūrīs | |||
| accusative | adauctūrum | adauctūram | adauctūrum | adauctūrōs | adauctūrās | adauctūra | |
| ablative | adauctūrō | adauctūrā | adauctūrō | adauctūrīs | |||
| vocative | adauctūre | adauctūra | adauctūrum | adauctūrī | adauctūrae | adauctūra | |