adclinatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adclīnō.
Participle
adclīnātus (feminine adclīnāta, neuter adclīnātum); first/second-declension participle
- alternative form of acclīnātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adclīnātus | adclīnāta | adclīnātum | adclīnātī | adclīnātae | adclīnāta | |
| genitive | adclīnātī | adclīnātae | adclīnātī | adclīnātōrum | adclīnātārum | adclīnātōrum | |
| dative | adclīnātō | adclīnātae | adclīnātō | adclīnātīs | |||
| accusative | adclīnātum | adclīnātam | adclīnātum | adclīnātōs | adclīnātās | adclīnāta | |
| ablative | adclīnātō | adclīnātā | adclīnātō | adclīnātīs | |||
| vocative | adclīnāte | adclīnāta | adclīnātum | adclīnātī | adclīnātae | adclīnāta | |