adcubans
Latin
Etymology
Present participle of adcubō
Participle
adcubāns (genitive adcubantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adcubāns | adcubantēs | adcubantia | ||
| genitive | adcubantis | adcubantium | |||
| dative | adcubantī | adcubantibus | |||
| accusative | adcubantem | adcubāns | adcubantēs adcubantīs |
adcubantia | |
| ablative | adcubante adcubantī1 |
adcubantibus | |||
| vocative | adcubāns | adcubantēs | adcubantia | ||
1When used purely as an adjective.