adcursurus
Latin
Etymology
Future active participle of adcurrō.
Participle
adcursūrus (feminine adcursūra, neuter adcursūrum); first/second-declension participle
- alternative form of accursurus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adcursūrus | adcursūra | adcursūrum | adcursūrī | adcursūrae | adcursūra | |
| genitive | adcursūrī | adcursūrae | adcursūrī | adcursūrōrum | adcursūrārum | adcursūrōrum | |
| dative | adcursūrō | adcursūrae | adcursūrō | adcursūrīs | |||
| accusative | adcursūrum | adcursūram | adcursūrum | adcursūrōs | adcursūrās | adcursūra | |
| ablative | adcursūrō | adcursūrā | adcursūrō | adcursūrīs | |||
| vocative | adcursūre | adcursūra | adcursūrum | adcursūrī | adcursūrae | adcursūra | |