addormiens
Latin
Etymology
Present participle of addormiō
Participle
addormiēns (genitive addormientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | addormiēns | addormientēs | addormientia | ||
| genitive | addormientis | addormientium | |||
| dative | addormientī | addormientibus | |||
| accusative | addormientem | addormiēns | addormientēs addormientīs |
addormientia | |
| ablative | addormiente addormientī1 |
addormientibus | |||
| vocative | addormiēns | addormientēs | addormientia | ||
1When used purely as an adjective.