adducturus
Latin
Etymology
Future active participle of addūcō.
Participle
adductūrus (feminine adductūra, neuter adductūrum); first/second-declension participle
- about to persuade
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adductūrus | adductūra | adductūrum | adductūrī | adductūrae | adductūra | |
| genitive | adductūrī | adductūrae | adductūrī | adductūrōrum | adductūrārum | adductūrōrum | |
| dative | adductūrō | adductūrae | adductūrō | adductūrīs | |||
| accusative | adductūrum | adductūram | adductūrum | adductūrōs | adductūrās | adductūra | |
| ablative | adductūrō | adductūrā | adductūrō | adductūrīs | |||
| vocative | adductūre | adductūra | adductūrum | adductūrī | adductūrae | adductūra | |