adespotos
Latin
Etymology 1
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈdɛs.pɔ.tɔs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈd̪ɛs.po.t̪os]
Adjective
adespotos (feminine adespota, neuter adespoton); first/second-declension adjective (Greek-type) (New Latin)
- (of books) masterless
- without specifying an author, anonymous
- without specifying a dedicatee, undedicated
- (in general) ownerless
- 1705, Jeremias Steyr, Dissertatio Juridica de Jure Principis circa Adespota, […], pages 4, 11:
- […] liber adespotus dicitur […] In Germania ergo ex Jure Romano privati in occupatione rerum adespotarum fundatam habent intentionem, […]
- (please add an English translation of this quotation)
- 1742, Martin Steyaert, Opuscula ex. D. Martini Steyaert […], page 130:
- De Dominio rerum adespotarum. Quæstio Theologica […] Rectè jure gentium facta est rerum divisio: sed tamen aliquarum adhuc est facienda, quæ ideo adespotæ, hoc est, domino carentes vocantur.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1775, Cornelius Henricus van Beekesteyn Raket, Dissertatio juridica inauguralis de jure circa res naufragas […], page 34:
- Res ad littora delatas, si plane sint adespotae, cedere Populo, cujus sunt littora, in locis scilicet, ubi Populus jus res adespotas occupandi ademit singulis, et sibi vindicavit; […]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
First/second-declension adjective (Greek-type).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adespotos | adespota | adespoton | adespotī adespotoe |
adespotae | adespota | |
| genitive | adespotī | adespotae | adespotī | adespotōrum | adespotārum | adespotōrum | |
| dative | adespotō | adespotae | adespotō | adespotīs | |||
| accusative | adespoton | adespotān | adespoton | adespotōs | adespotās | adespota | |
| ablative | adespotō | adespotā | adespotō | adespotīs | |||
| vocative | adespote | adespota | adespoton | adespotī adespotoe |
adespotae | adespota | |
Derived terms
Descendants
- → Italian: adespoto
Etymology 2
A regularly declined form of adespotus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈdɛs.pɔ.toːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈd̪ɛs.po.t̪os]
Adjective
adespotōs
- accusative masculine plural of adespotus
References
- adespotos, -on in Ramminger, Johann (March 2025 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016