adfectus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adficiō.

Pronunciation

Participle

adfectus (feminine adfecta, neuter adfectum); first/second-declension participle

  1. alternative spelling of affectus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adfectus adfecta adfectum adfectī adfectae adfecta
genitive adfectī adfectae adfectī adfectōrum adfectārum adfectōrum
dative adfectō adfectae adfectō adfectīs
accusative adfectum adfectam adfectum adfectōs adfectās adfecta
ablative adfectō adfectā adfectō adfectīs
vocative adfecte adfecta adfectum adfectī adfectae adfecta

Descendants

  • English: adfected

Noun

adfectus m (genitive adfectūs); fourth declension

  1. alternative spelling of affectus

Declension

Fourth-declension noun.

singular plural
nominative adfectus adfectūs
genitive adfectūs adfectuum
dative adfectuī adfectibus
accusative adfectum adfectūs
ablative adfectū adfectibus
vocative adfectus adfectūs

References

  • adfectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers