adgládathar

Old Irish

FWOTD – 29 September 2018

Etymology

From Proto-Celtic *ad-glādīti, from Proto-Indo-European *ǵʰleh₂d-, perhaps an alternative form of *ǵʰreh₁d-. Cognate with Ancient Greek κέχλᾱδα (kékhlāda, I exulted) (Pindar) and possibly Sanskrit ह्रादते (hrādate, make a noise).

Pronunciation

  • IPA(key): [aðˈɡlaːðaθar]

Verb

ad·gládathar (prototonic ·accaldathar, verbal noun acaldam)

  1. to address, to speak to
  2. to converse with

For quotations using this term, see Citations:adgládathar.

Conjugation

Complex, class A II present, s preterite, a future, a subjunctive, deponent
active passive
singular plural singular plural
1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
present indicative deut. ad·gládur ad·gláiter (original syncopated form); ad·gládaither (desyncopated) ad·gládathar, ad·gládadar ad·gládammar ad·gládatar
prot. ·accaldathar ·accaldar
imperfect indicative deut. ad·gládainn ad·gládmais ad·gláitis
prot. ·accaldad, ·acáldad ·accaldmais
preterite deut. ad·gládastar ad·gládasmar
prot. ·accaldastar, ·aiclestar, ·accaild
perfect deut. ad·rogailser ad·roglastar
prot. ·árlastar, ·árlasair ·árlasatar
future deut. ad·gegaldar ad·gegaldathar, ad·geglathar
prot.
conditional deut.
prot.
present subjunctive deut.
prot. ·aiccilder, ·accaldar; ·árladar (ro-form) ·aiccilder; ·árlaither (ro-form) ·árlathar (ro-form) ·acaldam; ·árladmar (ro-form) ·árlaidid (ro-form)
past subjunctive deut.
prot. ·árlad
imperative accailde; at·gláite (with infixed pronoun t-) accaldar
verbal noun acaldam
past participle acailsi (plural)
verbal of necessity acallta

Derived terms

  • imm·acallatar (converse together)

Mutation

Mutation of ad·gládathar
radical lenition nasalization
ad·gládathar ad·gládathar
pronounced with /ɣ-/
ad·ngládathar

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading