adiektywalny
Polish
Alternative forms
Etymology
From adiektyw + -alny. First attested in 1882.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.djɛk.tɘˈval.nɘ/
- Rhymes: -alnɘ
- Syllabification: a‧diek‧ty‧wal‧ny
Adjective
adiektywalny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, uncommon, grammar) adjectival (of or relating to or functioning as an adjective)
- Synonyms: (uncommon) adiektywny, przymiotnikowy
Declension
Declension of adiektywalny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | adiektywalny | adiektywalna | adiektywalne | adiektywalni | adiektywalne | |
genitive | adiektywalnego | adiektywalnej | adiektywalnego | adiektywalnych | ||
dative | adiektywalnemu | adiektywalnej | adiektywalnemu | adiektywalnym | ||
accusative | adiektywalnego | adiektywalny | adiektywalną | adiektywalne | adiektywalnych | adiektywalne |
instrumental | adiektywalnym | adiektywalną | adiektywalnym | adiektywalnymi | ||
locative | adiektywalnym | adiektywalnej | adiektywalnym | adiektywalnych |
Related terms
adjective
verbs
- adiektywizować impf, zadiektywizować pf
References
Further reading
- adiektywalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego