adiudicandus

Latin

Etymology

Future passive participle of adiūdicō.

Participle

adiūdicandus (feminine adiūdicanda, neuter adiūdicandum); first/second-declension participle

  1. which is to be adjudged

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adiūdicandus adiūdicanda adiūdicandum adiūdicandī adiūdicandae adiūdicanda
genitive adiūdicandī adiūdicandae adiūdicandī adiūdicandōrum adiūdicandārum adiūdicandōrum
dative adiūdicandō adiūdicandae adiūdicandō adiūdicandīs
accusative adiūdicandum adiūdicandam adiūdicandum adiūdicandōs adiūdicandās adiūdicanda
ablative adiūdicandō adiūdicandā adiūdicandō adiūdicandīs
vocative adiūdicande adiūdicanda adiūdicandum adiūdicandī adiūdicandae adiūdicanda