adiudicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of adiūdicō.
Participle
adiūdicandus (feminine adiūdicanda, neuter adiūdicandum); first/second-declension participle
- which is to be adjudged
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adiūdicandus | adiūdicanda | adiūdicandum | adiūdicandī | adiūdicandae | adiūdicanda | |
| genitive | adiūdicandī | adiūdicandae | adiūdicandī | adiūdicandōrum | adiūdicandārum | adiūdicandōrum | |
| dative | adiūdicandō | adiūdicandae | adiūdicandō | adiūdicandīs | |||
| accusative | adiūdicandum | adiūdicandam | adiūdicandum | adiūdicandōs | adiūdicandās | adiūdicanda | |
| ablative | adiūdicandō | adiūdicandā | adiūdicandō | adiūdicandīs | |||
| vocative | adiūdicande | adiūdicanda | adiūdicandum | adiūdicandī | adiūdicandae | adiūdicanda | |