adiudykacyjny

Polish

Alternative forms

Etymology

From adiudykacja +‎ -ny. First attested in 1833.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.dju.dɘ.kaˈt͡sɘj.nɘ/
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: a‧diu‧dy‧ka‧cyj‧ny

Adjective

adiudykacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, law, obsolete) adjudicational; adjudication of someone's right of ownership (Is there an English equivalent to this definition?)
    wyrok adiudykacyjny ― adjudicational sentence

Declension

Declension of adiudykacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative adiudykacyjny adiudykacyjna adiudykacyjne adiudykacyjni adiudykacyjne
genitive adiudykacyjnego adiudykacyjnej adiudykacyjnego adiudykacyjnych
dative adiudykacyjnemu adiudykacyjnej adiudykacyjnemu adiudykacyjnym
accusative adiudykacyjnego adiudykacyjny adiudykacyjną adiudykacyjne adiudykacyjnych adiudykacyjne
instrumental adiudykacyjnym adiudykacyjną adiudykacyjnym adiudykacyjnymi
locative adiudykacyjnym adiudykacyjnej adiudykacyjnym adiudykacyjnych
nouns

References

  1. ^ Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego‎[1] (in Polish), number 175, 1833, page 984

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.