adiugandus
Latin
Etymology
Future passive participle of adiugō
Participle
adiugandus (feminine adiuganda, neuter adiugandum); first/second-declension participle
- which is to be fastened
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adiugandus | adiuganda | adiugandum | adiugandī | adiugandae | adiuganda | |
| genitive | adiugandī | adiugandae | adiugandī | adiugandōrum | adiugandārum | adiugandōrum | |
| dative | adiugandō | adiugandae | adiugandō | adiugandīs | |||
| accusative | adiugandum | adiugandam | adiugandum | adiugandōs | adiugandās | adiuganda | |
| ablative | adiugandō | adiugandā | adiugandō | adiugandīs | |||
| vocative | adiugande | adiuganda | adiugandum | adiugandī | adiugandae | adiuganda | |