adiuncturus

Latin

Etymology

Future active participle of adiungō.

Participle

adiūnctūrus (feminine adiūnctūra, neuter adiūnctūrum); first/second-declension participle

  1. about to add, join or attach

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adiūnctūrus adiūnctūra adiūnctūrum adiūnctūrī adiūnctūrae adiūnctūra
genitive adiūnctūrī adiūnctūrae adiūnctūrī adiūnctūrōrum adiūnctūrārum adiūnctūrōrum
dative adiūnctūrō adiūnctūrae adiūnctūrō adiūnctūrīs
accusative adiūnctūrum adiūnctūram adiūnctūrum adiūnctūrōs adiūnctūrās adiūnctūra
ablative adiūnctūrō adiūnctūrā adiūnctūrō adiūnctūrīs
vocative adiūnctūre adiūnctūra adiūnctūrum adiūnctūrī adiūnctūrae adiūnctūra