adiunktywny

Polish

Etymology

From Latin adiūnctīvus +‎ -ny. First attested in 1957.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.djuŋˈktɘv.nɘ/
  • Rhymes: -ɘvnɘ
  • Syllabification: a‧diun‧ktyw‧ny

Adjective

adiunktywny (not comparable, no derived adverb)

  1. adjunctive

Declension

Declension of adiunktywny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative adiunktywny adiunktywna adiunktywne adiunktywni adiunktywne
genitive adiunktywnego adiunktywnej adiunktywnego adiunktywnych
dative adiunktywnemu adiunktywnej adiunktywnemu adiunktywnym
accusative adiunktywnego adiunktywny adiunktywną adiunktywne adiunktywnych adiunktywne
instrumental adiunktywnym adiunktywną adiunktywnym adiunktywnymi
locative adiunktywnym adiunktywnej adiunktywnym adiunktywnych
nouns

References

  1. ^ Kwartalnik of the Instytut Polsko-Radziecki‎[1] (in Russian), Komitet, 1957, page 99

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.