adjutantură
Romanian
Etymology
Borrowed from German Adjundantur. By surface analysis, adjutant + -ură.
Noun
adjutantură f (plural adjutanturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | adjutantură | adjutantura | adjutanturi | adjutanturile | |
| genitive-dative | adjutanturi | adjutanturii | adjutanturi | adjutanturilor | |
| vocative | adjutantură, adjutanturo | adjutanturilor | |||