adlaboratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adlabōrō.
Participle
adlabōrātus (feminine adlabōrāta, neuter adlabōrātum); first/second-declension participle
- alternative form of allabōrātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adlabōrātus | adlabōrāta | adlabōrātum | adlabōrātī | adlabōrātae | adlabōrāta | |
| genitive | adlabōrātī | adlabōrātae | adlabōrātī | adlabōrātōrum | adlabōrātārum | adlabōrātōrum | |
| dative | adlabōrātō | adlabōrātae | adlabōrātō | adlabōrātīs | |||
| accusative | adlabōrātum | adlabōrātam | adlabōrātum | adlabōrātōs | adlabōrātās | adlabōrāta | |
| ablative | adlabōrātō | adlabōrātā | adlabōrātō | adlabōrātīs | |||
| vocative | adlabōrāte | adlabōrāta | adlabōrātum | adlabōrātī | adlabōrātae | adlabōrāta | |