adlubescens
Latin
Etymology
Present participle of adlubēscō.
Participle
adlubēscēns (genitive adlubēscentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adlubēscēns | adlubēscentēs | adlubēscentia | ||
| genitive | adlubēscentis | adlubēscentium | |||
| dative | adlubēscentī | adlubēscentibus | |||
| accusative | adlubēscentem | adlubēscēns | adlubēscentēs adlubēscentīs |
adlubēscentia | |
| ablative | adlubēscente adlubēscentī1 |
adlubēscentibus | |||
| vocative | adlubēscēns | adlubēscentēs | adlubēscentia | ||
1When used purely as an adjective.