admirativ
Romanian
Etymology
Borrowed from French admiratif.
Adjective
admirativ m or n (feminine singular admirativă, masculine plural admirativi, feminine and neuter plural admirative)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | admirativ | admirativă | admirativi | admirative | |||
| definite | admirativul | admirativa | admirativii | admirativele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | admirativ | admirative | admirativi | admirative | |||
| definite | admirativului | admirativei | admirativilor | admirativelor | ||||
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /admirǎtiːʋ/
Noun
admiràtīv m inan (Cyrillic spelling адмира̀тӣв)
Declension
Declension of admirativ
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | admirativ | admirativi |
| genitive | admirativa | admirativa |
| dative | admirativu | admirativima |
| accusative | admirativ | admirative |
| vocative | admirativu | admirativi |
| locative | admirativu | admirativima |
| instrumental | admirativom | admirativima |
Further reading
- “admirativ”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025