admonendus
Latin
Etymology
Future passive participle of admoneō.
Participle
admonendus (feminine admonenda, neuter admonendum); first/second-declension participle
- which is to be admonished
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | admonendus | admonenda | admonendum | admonendī | admonendae | admonenda | |
| genitive | admonendī | admonendae | admonendī | admonendōrum | admonendārum | admonendōrum | |
| dative | admonendō | admonendae | admonendō | admonendīs | |||
| accusative | admonendum | admonendam | admonendum | admonendōs | admonendās | admonenda | |
| ablative | admonendō | admonendā | admonendō | admonendīs | |||
| vocative | admonende | admonenda | admonendum | admonendī | admonendae | admonenda | |