admotus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of admoveō.

Participle

admōtus (feminine admōta, neuter admōtum); first/second-declension participle

  1. moved, conducted (towards)
  2. reconciled

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative admōtus admōta admōtum admōtī admōtae admōta
genitive admōtī admōtae admōtī admōtōrum admōtārum admōtōrum
dative admōtō admōtae admōtō admōtīs
accusative admōtum admōtam admōtum admōtōs admōtās admōta
ablative admōtō admōtā admōtō admōtīs
vocative admōte admōta admōtum admōtī admōtae admōta

References

  • admotus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • admotus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.