adordinaturus

Latin

Etymology

Future active participle of adōrdinō

Participle

adōrdinātūrus (feminine adōrdinātūra, neuter adōrdinātūrum); first/second-declension participle

  1. about to arrange

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adōrdinātūrus adōrdinātūra adōrdinātūrum adōrdinātūrī adōrdinātūrae adōrdinātūra
genitive adōrdinātūrī adōrdinātūrae adōrdinātūrī adōrdinātūrōrum adōrdinātūrārum adōrdinātūrōrum
dative adōrdinātūrō adōrdinātūrae adōrdinātūrō adōrdinātūrīs
accusative adōrdinātūrum adōrdinātūram adōrdinātūrum adōrdinātūrōs adōrdinātūrās adōrdinātūra
ablative adōrdinātūrō adōrdinātūrā adōrdinātūrō adōrdinātūrīs
vocative adōrdinātūre adōrdinātūra adōrdinātūrum adōrdinātūrī adōrdinātūrae adōrdinātūra