adparatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adparō.

Participle

adparātus (feminine adparāta, neuter adparātum); first/second-declension participle

  1. alternative form of apparātūs

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adparātus adparāta adparātum adparātī adparātae adparāta
genitive adparātī adparātae adparātī adparātōrum adparātārum adparātōrum
dative adparātō adparātae adparātō adparātīs
accusative adparātum adparātam adparātum adparātōs adparātās adparāta
ablative adparātō adparātā adparātō adparātīs
vocative adparāte adparāta adparātum adparātī adparātae adparāta

Noun

adparātus m (genitive adparātūs); fourth declension

  1. alternative form of apparātūs

Declension

Fourth-declension noun.

singular plural
nominative adparātus adparātūs
genitive adparātūs adparātuum
dative adparātuī adparātibus
accusative adparātum adparātūs
ablative adparātū adparātibus
vocative adparātus adparātūs