adrigo
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈad.rɪ.ɡoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈad̪.ri.ɡo]
Verb
adrigō (present infinitive adrigere, perfect active adrēxī, supine adrēctum); third conjugation
- alternative form of arrigō
Conjugation
Conjugation of adrigō (third conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | adrigō | adrigis | adrigit | adrigimus | adrigitis | adrigunt | ||||||
| imperfect | adrigēbam | adrigēbās | adrigēbat | adrigēbāmus | adrigēbātis | adrigēbant | |||||||
| future | adrigam | adrigēs | adriget | adrigēmus | adrigētis | adrigent | |||||||
| perfect | adrēxī | adrēxistī | adrēxit | adrēximus | adrēxistis | adrēxērunt, adrēxēre | |||||||
| pluperfect | adrēxeram | adrēxerās | adrēxerat | adrēxerāmus | adrēxerātis | adrēxerant | |||||||
| future perfect | adrēxerō | adrēxeris | adrēxerit | adrēxerimus | adrēxeritis | adrēxerint | |||||||
| passive | present | adrigor | adrigeris, adrigere |
adrigitur | adrigimur | adrigiminī | adriguntur | ||||||
| imperfect | adrigēbar | adrigēbāris, adrigēbāre |
adrigēbātur | adrigēbāmur | adrigēbāminī | adrigēbantur | |||||||
| future | adrigar | adrigēris, adrigēre |
adrigētur | adrigēmur | adrigēminī | adrigentur | |||||||
| perfect | adrēctus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | adrēctus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | adrēctus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | adrigam | adrigās | adrigat | adrigāmus | adrigātis | adrigant | ||||||
| imperfect | adrigerem | adrigerēs | adrigeret | adrigerēmus | adrigerētis | adrigerent | |||||||
| perfect | adrēxerim | adrēxerīs | adrēxerit | adrēxerīmus | adrēxerītis | adrēxerint | |||||||
| pluperfect | adrēxissem | adrēxissēs | adrēxisset | adrēxissēmus | adrēxissētis | adrēxissent | |||||||
| passive | present | adrigar | adrigāris, adrigāre |
adrigātur | adrigāmur | adrigāminī | adrigantur | ||||||
| imperfect | adrigerer | adrigerēris, adrigerēre |
adrigerētur | adrigerēmur | adrigerēminī | adrigerentur | |||||||
| perfect | adrēctus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | adrēctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | adrige | — | — | adrigite | — | ||||||
| future | — | adrigitō | adrigitō | — | adrigitōte | adriguntō | |||||||
| passive | present | — | adrigere | — | — | adrigiminī | — | ||||||
| future | — | adrigitor | adrigitor | — | — | adriguntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | adrigere | adrigī | adrigēns | — | |||||||||
| future | adrēctūrum esse | adrēctum īrī | adrēctūrus | adrigendus, adrigundus | |||||||||
| perfect | adrēxisse | adrēctum esse | — | adrēctus | |||||||||
| future perfect | — | adrēctum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | adrēctūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| adrigendī | adrigendō | adrigendum | adrigendō | adrēctum | adrēctū | ||||||||
References
- “adrigo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “adrigo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- adrigo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.