adsignificans
Latin
Etymology
Present participle of adsignificō.
Participle
adsignificāns (genitive adsignificantis); third-declension one-termination participle
- alternative form of assignificans
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adsignificāns | adsignificantēs | adsignificantia | ||
| genitive | adsignificantis | adsignificantium | |||
| dative | adsignificantī | adsignificantibus | |||
| accusative | adsignificantem | adsignificāns | adsignificantēs adsignificantīs |
adsignificantia | |
| ablative | adsignificante adsignificantī1 |
adsignificantibus | |||
| vocative | adsignificāns | adsignificantēs | adsignificantia | ||
1When used purely as an adjective.