adtaminatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adtāminō.
Participle
adtāminātus (feminine adtāmināta, neuter adtāminātum); first/second-declension participle
- alternative form of attāminātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adtāminātus | adtāmināta | adtāminātum | adtāminātī | adtāminātae | adtāmināta | |
| genitive | adtāminātī | adtāminātae | adtāminātī | adtāminātōrum | adtāminātārum | adtāminātōrum | |
| dative | adtāminātō | adtāminātae | adtāminātō | adtāminātīs | |||
| accusative | adtāminātum | adtāminātam | adtāminātum | adtāminātōs | adtāminātās | adtāmināta | |
| ablative | adtāminātō | adtāminātā | adtāminātō | adtāminātīs | |||
| vocative | adtāmināte | adtāmināta | adtāminātum | adtāminātī | adtāminātae | adtāmināta | |