adtributus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adtribuō.
Participle
adtribūtus (feminine adtribūta, neuter adtribūtum); first/second-declension participle
- alternative form of attribūtus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adtribūtus | adtribūta | adtribūtum | adtribūtī | adtribūtae | adtribūta | |
| genitive | adtribūtī | adtribūtae | adtribūtī | adtribūtōrum | adtribūtārum | adtribūtōrum | |
| dative | adtribūtō | adtribūtae | adtribūtō | adtribūtīs | |||
| accusative | adtribūtum | adtribūtam | adtribūtum | adtribūtōs | adtribūtās | adtribūta | |
| ablative | adtribūtō | adtribūtā | adtribūtō | adtribūtīs | |||
| vocative | adtribūte | adtribūta | adtribūtum | adtribūtī | adtribūtae | adtribūta | |