adulatorius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.duː.ɫaːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.d̪u.laˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
adūlātōrius (feminine adūlātōria, neuter adūlātōrium, adverb adūlātōriē); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | adūlātōrius | adūlātōria | adūlātōrium | adūlātōriī | adūlātōriae | adūlātōria | |
genitive | adūlātōriī | adūlātōriae | adūlātōriī | adūlātōriōrum | adūlātōriārum | adūlātōriōrum | |
dative | adūlātōriō | adūlātōriae | adūlātōriō | adūlātōriīs | |||
accusative | adūlātōrium | adūlātōriam | adūlātōrium | adūlātōriōs | adūlātōriās | adūlātōria | |
ablative | adūlātōriō | adūlātōriā | adūlātōriō | adūlātōriīs | |||
vocative | adūlātōrie | adūlātōria | adūlātōrium | adūlātōriī | adūlātōriae | adūlātōria |
References
- “adulatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “adulatorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers