advoluturus
Latin
Etymology
Future active participle of advolvō.
Participle
advolūtūrus (feminine advolūtūra, neuter advolūtūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | advolūtūrus | advolūtūra | advolūtūrum | advolūtūrī | advolūtūrae | advolūtūra | |
| genitive | advolūtūrī | advolūtūrae | advolūtūrī | advolūtūrōrum | advolūtūrārum | advolūtūrōrum | |
| dative | advolūtūrō | advolūtūrae | advolūtūrō | advolūtūrīs | |||
| accusative | advolūtūrum | advolūtūram | advolūtūrum | advolūtūrōs | advolūtūrās | advolūtūra | |
| ablative | advolūtūrō | advolūtūrā | advolūtūrō | advolūtūrīs | |||
| vocative | advolūtūre | advolūtūra | advolūtūrum | advolūtūrī | advolūtūrae | advolūtūra | |