adwokacja

See also: adwokacją

Polish

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Latin advocātiō. First attested in 1733.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.dvɔˈka.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: a‧dwo‧ka‧cja

Noun

adwokacja f

  1. (historical, religion) lay investiture (care or patronage officiated over the church by a secular leader)
  2. (historical, law) bailiffship
  3. (Middle Polish) advocacy, advocating, counsel, consultation (act of sharing legal help)

Declension

Declension of adwokacja
singular plural
nominative adwokacja adwokacje
genitive adwokacji adwokacji/adwokacyj (archaic)
dative adwokacji adwokacjom
accusative adwokację adwokacje
instrumental adwokacją adwokacjami
locative adwokacji adwokacjach
vocative adwokacjo adwokacje
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Krystyna Siekierska (07.07.2021) “ADWOKACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.