aequiparans

Latin

Etymology

Present participle of aequiparō.

Participle

aequiparāns (genitive aequiparantis); third-declension one-termination participle

  1. alternative form of aequiperans

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative aequiparāns aequiparantēs aequiparantia
genitive aequiparantis aequiparantium
dative aequiparantī aequiparantibus
accusative aequiparantem aequiparāns aequiparantēs
aequiparantīs
aequiparantia
ablative aequiparante
aequiparantī1
aequiparantibus
vocative aequiparāns aequiparantēs aequiparantia

1When used purely as an adjective.