aequiparatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of aequiparō.

Participle

aequiparātus (feminine aequiparāta, neuter aequiparātum); first/second-declension participle

  1. alternative form of aequiperātus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative aequiparātus aequiparāta aequiparātum aequiparātī aequiparātae aequiparāta
genitive aequiparātī aequiparātae aequiparātī aequiparātōrum aequiparātārum aequiparātōrum
dative aequiparātō aequiparātae aequiparātō aequiparātīs
accusative aequiparātum aequiparātam aequiparātum aequiparātōs aequiparātās aequiparāta
ablative aequiparātō aequiparātā aequiparātō aequiparātīs
vocative aequiparāte aequiparāta aequiparātum aequiparātī aequiparātae aequiparāta
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.