aestivatio
Latin
Etymology
From aestīvō (“to summer”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ae̯s.tiːˈwaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [es.t̪iˈvat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
aestīvātiō f (genitive aestīvātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | aestīvātiō | aestīvātiōnēs |
genitive | aestīvātiōnis | aestīvātiōnum |
dative | aestīvātiōnī | aestīvātiōnibus |
accusative | aestīvātiōnem | aestīvātiōnēs |
ablative | aestīvātiōne | aestīvātiōnibus |
vocative | aestīvātiō | aestīvātiōnēs |