aestivaturus
Latin
Etymology
Future active participle of aestīvō
Participle
aestīvātūrus (feminine aestīvātūra, neuter aestīvātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aestīvātūrus | aestīvātūra | aestīvātūrum | aestīvātūrī | aestīvātūrae | aestīvātūra | |
| genitive | aestīvātūrī | aestīvātūrae | aestīvātūrī | aestīvātūrōrum | aestīvātūrārum | aestīvātūrōrum | |
| dative | aestīvātūrō | aestīvātūrae | aestīvātūrō | aestīvātūrīs | |||
| accusative | aestīvātūrum | aestīvātūram | aestīvātūrum | aestīvātūrōs | aestīvātūrās | aestīvātūra | |
| ablative | aestīvātūrō | aestīvātūrā | aestīvātūrō | aestīvātūrīs | |||
| vocative | aestīvātūre | aestīvātūra | aestīvātūrum | aestīvātūrī | aestīvātūrae | aestīvātūra | |