Turkish
Noun
afallama (definite accusative afallamayı, plural afallamalar)
- verbal noun of afallamak
Declension
Declension of afallama
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
afallama
|
afallamalar
|
| definite accusative
|
afallamayı
|
afallamaları
|
| dative
|
afallamaya
|
afallamalara
|
| locative
|
afallamada
|
afallamalarda
|
| ablative
|
afallamadan
|
afallamalardan
|
| genitive
|
afallamanın
|
afallamaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afallamam
|
afallamalarım
|
| 2nd singular
|
afallaman
|
afallamaların
|
| 3rd singular
|
afallaması
|
afallamaları
|
| 1st plural
|
afallamamız
|
afallamalarımız
|
| 2nd plural
|
afallamanız
|
afallamalarınız
|
| 3rd plural
|
afallamaları
|
afallamaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afallamamı
|
afallamalarımı
|
| 2nd singular
|
afallamanı
|
afallamalarını
|
| 3rd singular
|
afallamasını
|
afallamalarını
|
| 1st plural
|
afallamamızı
|
afallamalarımızı
|
| 2nd plural
|
afallamanızı
|
afallamalarınızı
|
| 3rd plural
|
afallamalarını
|
afallamalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afallamama
|
afallamalarıma
|
| 2nd singular
|
afallamana
|
afallamalarına
|
| 3rd singular
|
afallamasına
|
afallamalarına
|
| 1st plural
|
afallamamıza
|
afallamalarımıza
|
| 2nd plural
|
afallamanıza
|
afallamalarınıza
|
| 3rd plural
|
afallamalarına
|
afallamalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afallamamda
|
afallamalarımda
|
| 2nd singular
|
afallamanda
|
afallamalarında
|
| 3rd singular
|
afallamasında
|
afallamalarında
|
| 1st plural
|
afallamamızda
|
afallamalarımızda
|
| 2nd plural
|
afallamanızda
|
afallamalarınızda
|
| 3rd plural
|
afallamalarında
|
afallamalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afallamamdan
|
afallamalarımdan
|
| 2nd singular
|
afallamandan
|
afallamalarından
|
| 3rd singular
|
afallamasından
|
afallamalarından
|
| 1st plural
|
afallamamızdan
|
afallamalarımızdan
|
| 2nd plural
|
afallamanızdan
|
afallamalarınızdan
|
| 3rd plural
|
afallamalarından
|
afallamalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afallamamın
|
afallamalarımın
|
| 2nd singular
|
afallamanın
|
afallamalarının
|
| 3rd singular
|
afallamasının
|
afallamalarının
|
| 1st plural
|
afallamamızın
|
afallamalarımızın
|
| 2nd plural
|
afallamanızın
|
afallamalarınızın
|
| 3rd plural
|
afallamalarının
|
afallamalarının
|
|
Verb
afallama
- second-person singular negative imperative of afallamak
Further reading
- “afallama”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu