afektat
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin affectātus. First attested in 1621–1632.
Pronunciation
- (Middle Polish) IPA(key): /aˈfɛk.tat/
Noun
afektat m animacy unattested
- (Middle Polish) desire, wish
- 1621-1632, Krzysztof Radziwiłł, Księcia … sprawy wojenne i polityczne (1621-1632)[1], published 1859, page 575:
- Dość na tém, jeźli sobie recesy i wolne na przyszłych sejmikach afektatów swoich reasumowanie warujecie.
Declension
Attested forms of *afektat
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | — |
| genitive | — | afektatów |
| dative | — | — |
| accusative | — | — |
| instrumental | — | — |
| locative | — | — |
| vocative | — | — |
Related terms
verbs
- afektować impf, zaafektować pf
References
- Krystyna Siekierska (15.10.2014) “AFEKTAT”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]