Luxembourgish
Etymology
From Af (“monkey, ape”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːfen/, [ˈaːfən]
- Rhymes: -aːfən
Verb
afen (third-person singular present aaft, past participle geaaft, auxiliary verb hunn)
- (intransitive) to gape, to gawk
Conjugation
Regular
| infinitive
|
afen
|
| participle
|
geaaft
|
| auxiliary
|
hunn
|
|
|
present indicative
|
imperative
|
| 1st singular
|
afen
|
—
|
| 2nd singular
|
aafs
|
af
|
| 3rd singular
|
aaft
|
—
|
| 1st plural
|
afen
|
—
|
| 2nd plural
|
aaft
|
aaft
|
| 3rd plural
|
afen
|
—
|
Derived terms
Scots
Preposition
afen
- alternative form of affin
References
Turkish
Etymology
From Arabic عَفَن (ʕafan).
Noun
afen (definite accusative afeni, plural afenler)
- (archaic) decomposition, decay, rot
- Synonym: çürüme
Declension
Declension of afen
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
afen
|
afenler
|
| definite accusative
|
afeni
|
afenleri
|
| dative
|
afene
|
afenlere
|
| locative
|
afende
|
afenlerde
|
| ablative
|
afenden
|
afenlerden
|
| genitive
|
afenin
|
afenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afenim
|
afenlerim
|
| 2nd singular
|
afenin
|
afenlerin
|
| 3rd singular
|
afeni
|
afenleri
|
| 1st plural
|
afenimiz
|
afenlerimiz
|
| 2nd plural
|
afeniniz
|
afenleriniz
|
| 3rd plural
|
afenleri
|
afenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afenimi
|
afenlerimi
|
| 2nd singular
|
afenini
|
afenlerini
|
| 3rd singular
|
afenini
|
afenlerini
|
| 1st plural
|
afenimizi
|
afenlerimizi
|
| 2nd plural
|
afeninizi
|
afenlerinizi
|
| 3rd plural
|
afenlerini
|
afenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afenime
|
afenlerime
|
| 2nd singular
|
afenine
|
afenlerine
|
| 3rd singular
|
afenine
|
afenlerine
|
| 1st plural
|
afenimize
|
afenlerimize
|
| 2nd plural
|
afeninize
|
afenlerinize
|
| 3rd plural
|
afenlerine
|
afenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afenimde
|
afenlerimde
|
| 2nd singular
|
afeninde
|
afenlerinde
|
| 3rd singular
|
afeninde
|
afenlerinde
|
| 1st plural
|
afenimizde
|
afenlerimizde
|
| 2nd plural
|
afeninizde
|
afenlerinizde
|
| 3rd plural
|
afenlerinde
|
afenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afenimden
|
afenlerimden
|
| 2nd singular
|
afeninden
|
afenlerinden
|
| 3rd singular
|
afeninden
|
afenlerinden
|
| 1st plural
|
afenimizden
|
afenlerimizden
|
| 2nd plural
|
afeninizden
|
afenlerinizden
|
| 3rd plural
|
afenlerinden
|
afenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
afenimin
|
afenlerimin
|
| 2nd singular
|
afeninin
|
afenlerinin
|
| 3rd singular
|
afeninin
|
afenlerinin
|
| 1st plural
|
afenimizin
|
afenlerimizin
|
| 2nd plural
|
afeninizin
|
afenlerinizin
|
| 3rd plural
|
afenlerinin
|
afenlerinin
|
|