aferalność

Polish

Etymology

From aferalny +‎ -ość. First attested in 1992.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.fɛˈral.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -alnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: a‧fe‧ral‧ność

Noun

aferalność f

  1. scandalousness

Declension

Declension of aferalność
singular
nominative aferalność
genitive aferalności
dative aferalności
accusative aferalność
instrumental aferalnością
locative aferalności
vocative aferalności

References

  1. ^ Wprost‎[1] (in Polish), volumes 27-39, 1992

Further reading

  • aferalność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.