affectionatus
Latin
Etymology
From affectiō (affectiōn being the stem) + -ātus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [af.fɛk.ti.oːˈnaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [af.fek.t̪͡s̪i.oˈnaː.t̪us]
Adjective
affectiōnātus (feminine affectiōnāta, neuter affectiōnātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | affectiōnātus | affectiōnāta | affectiōnātum | affectiōnātī | affectiōnātae | affectiōnāta | |
| genitive | affectiōnātī | affectiōnātae | affectiōnātī | affectiōnātōrum | affectiōnātārum | affectiōnātōrum | |
| dative | affectiōnātō | affectiōnātae | affectiōnātō | affectiōnātīs | |||
| accusative | affectiōnātum | affectiōnātam | affectiōnātum | affectiōnātōs | affectiōnātās | affectiōnāta | |
| ablative | affectiōnātō | affectiōnātā | affectiōnātō | affectiōnātīs | |||
| vocative | affectiōnāte | affectiōnāta | affectiōnātum | affectiōnātī | affectiōnātae | affectiōnāta | |
Descendants
- English: affectionate
- French: affectionné
References
- affectionatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- affectionatus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016