Turkish
Noun
affetme (definite accusative affetmeyi, plural affetmeler)
- verbal noun of affetmek: forgiveness
- Synonym: bağışlama
Declension
Declension of affetme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
affetme
|
affetmeler
|
| definite accusative
|
affetmeyi
|
affetmeleri
|
| dative
|
affetmeye
|
affetmelere
|
| locative
|
affetmede
|
affetmelerde
|
| ablative
|
affetmeden
|
affetmelerden
|
| genitive
|
affetmenin
|
affetmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
affetmem
|
affetmelerim
|
| 2nd singular
|
affetmen
|
affetmelerin
|
| 3rd singular
|
affetmesi
|
affetmeleri
|
| 1st plural
|
affetmemiz
|
affetmelerimiz
|
| 2nd plural
|
affetmeniz
|
affetmeleriniz
|
| 3rd plural
|
affetmeleri
|
affetmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
affetmemi
|
affetmelerimi
|
| 2nd singular
|
affetmeni
|
affetmelerini
|
| 3rd singular
|
affetmesini
|
affetmelerini
|
| 1st plural
|
affetmemizi
|
affetmelerimizi
|
| 2nd plural
|
affetmenizi
|
affetmelerinizi
|
| 3rd plural
|
affetmelerini
|
affetmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
affetmeme
|
affetmelerime
|
| 2nd singular
|
affetmene
|
affetmelerine
|
| 3rd singular
|
affetmesine
|
affetmelerine
|
| 1st plural
|
affetmemize
|
affetmelerimize
|
| 2nd plural
|
affetmenize
|
affetmelerinize
|
| 3rd plural
|
affetmelerine
|
affetmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
affetmemde
|
affetmelerimde
|
| 2nd singular
|
affetmende
|
affetmelerinde
|
| 3rd singular
|
affetmesinde
|
affetmelerinde
|
| 1st plural
|
affetmemizde
|
affetmelerimizde
|
| 2nd plural
|
affetmenizde
|
affetmelerinizde
|
| 3rd plural
|
affetmelerinde
|
affetmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
affetmemden
|
affetmelerimden
|
| 2nd singular
|
affetmenden
|
affetmelerinden
|
| 3rd singular
|
affetmesinden
|
affetmelerinden
|
| 1st plural
|
affetmemizden
|
affetmelerimizden
|
| 2nd plural
|
affetmenizden
|
affetmelerinizden
|
| 3rd plural
|
affetmelerinden
|
affetmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
affetmemin
|
affetmelerimin
|
| 2nd singular
|
affetmenin
|
affetmelerinin
|
| 3rd singular
|
affetmesinin
|
affetmelerinin
|
| 1st plural
|
affetmemizin
|
affetmelerimizin
|
| 2nd plural
|
affetmenizin
|
affetmelerinizin
|
| 3rd plural
|
affetmelerinin
|
affetmelerinin
|
|
Verb
affetme
- second-person singular negative imperative of affetmek
Further reading
- “affetme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu