affictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of affingō

Participle

affictus (feminine afficta, neuter affictum); first/second-declension participle

  1. affixed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative affictus afficta affictum affictī affictae afficta
genitive affictī affictae affictī affictōrum affictārum affictōrum
dative affictō affictae affictō affictīs
accusative affictum affictam affictum affictōs affictās afficta
ablative affictō affictā affictō affictīs
vocative afficte afficta affictum affictī affictae afficta

References