afiksalny

Polish

Etymology

From afiks +‎ -alny. First attested in 1957.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.fikˈsal.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: a‧fik‧sal‧ny

Adjective

afiksalny (not comparable, no derived adverb)

  1. (linguistic morphology, relational) affixal, affix

Declension

Declension of afiksalny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative afiksalny afiksalna afiksalne afiksalni afiksalne
genitive afiksalnego afiksalnej afiksalnego afiksalnych
dative afiksalnemu afiksalnej afiksalnemu afiksalnym
accusative afiksalnego afiksalny afiksalną afiksalne afiksalnych afiksalne
instrumental afiksalnym afiksalną afiksalnym afiksalnymi
locative afiksalnym afiksalnej afiksalnym afiksalnych
nouns

References

  1. ^ Slavia Orientalis‎[1] (in Polish), 1957, page 344
  2. ^ afiksalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.