afinacja
See also: afinacją
Polish
Etymology
From French affiner + -cja.[1][2] First attested in 1893.[3][4]
Pronunciation
- IPA(key): /a.fiˈna.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: a‧fi‧na‧cja
Noun
afinacja f
Declension
Declension of afinacja
| singular | |
|---|---|
| nominative | afinacja |
| genitive | afinacji |
| dative | afinacji |
| accusative | afinację |
| instrumental | afinacją |
| locative | afinacji |
| vocative | afinacjo |
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “afinacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “afinacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Frigyes Booch-Arkossy (1893) Polsko-niemiecki i niemiecko-polski słownik kieszonkowy =Polnisch-Deutsches und Deutsch-Polnisches Taschenwörterbuch : zum Gebrauch für Schulen, Behörden, Verkehr und Reisen. 2, Niemiecko-polski = (Deutsch und polnisch)[1], page 24
- ^ afinacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- afinacja in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “affinacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “afinacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 11