agancsaim
Hungarian
Etymology
agancs + -aim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒɡɒnt͡ʃɒjim]
- Hyphenation: agan‧csa‧im
Noun
agancsaim
- first-person singular multiple-possession possessive of agancs
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | agancsaim |
| accusative | — | agancsaimat |
| dative | — | agancsaimnak |
| instrumental | — | agancsaimmal |
| causal-final | — | agancsaimért |
| translative | — | agancsaimmá |
| terminative | — | agancsaimig |
| essive-formal | — | agancsaimként |
| essive-modal | — | agancsaimul |
| inessive | — | agancsaimban |
| superessive | — | agancsaimon |
| adessive | — | agancsaimnál |
| illative | — | agancsaimba |
| sublative | — | agancsaimra |
| allative | — | agancsaimhoz |
| elative | — | agancsaimból |
| delative | — | agancsaimról |
| ablative | — | agancsaimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | agancsaimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | agancsaiméi |