agglegény
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒɡlɛɡeːɲ]
- Hyphenation: agg‧le‧gény
Noun
agglegény (plural agglegények)
- bachelor (older man)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | agglegény | agglegények |
| accusative | agglegényt | agglegényeket |
| dative | agglegénynek | agglegényeknek |
| instrumental | agglegénnyel | agglegényekkel |
| causal-final | agglegényért | agglegényekért |
| translative | agglegénnyé | agglegényekké |
| terminative | agglegényig | agglegényekig |
| essive-formal | agglegényként | agglegényekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | agglegényben | agglegényekben |
| superessive | agglegényen | agglegényeken |
| adessive | agglegénynél | agglegényeknél |
| illative | agglegénybe | agglegényekbe |
| sublative | agglegényre | agglegényekre |
| allative | agglegényhez | agglegényekhez |
| elative | agglegényből | agglegényekből |
| delative | agglegényről | agglegényekről |
| ablative | agglegénytől | agglegényektől |
| non-attributive possessive – singular |
agglegényé | agglegényeké |
| non-attributive possessive – plural |
agglegényéi | agglegényekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | agglegényem | agglegényeim |
| 2nd person sing. | agglegényed | agglegényeid |
| 3rd person sing. | agglegénye | agglegényei |
| 1st person plural | agglegényünk | agglegényeink |
| 2nd person plural | agglegényetek | agglegényeitek |
| 3rd person plural | agglegényük | agglegényeik |
Further reading
- agglegény in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- agglegény in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).