agglutinatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of agglūtinō.
Participle
agglūtinātus (feminine agglūtināta, neuter agglūtinātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | agglūtinātus | agglūtināta | agglūtinātum | agglūtinātī | agglūtinātae | agglūtināta | |
| genitive | agglūtinātī | agglūtinātae | agglūtinātī | agglūtinātōrum | agglūtinātārum | agglūtinātōrum | |
| dative | agglūtinātō | agglūtinātae | agglūtinātō | agglūtinātīs | |||
| accusative | agglūtinātum | agglūtinātam | agglūtinātum | agglūtinātōs | agglūtinātās | agglūtināta | |
| ablative | agglūtinātō | agglūtinātā | agglūtinātō | agglūtinātīs | |||
| vocative | agglūtināte | agglūtināta | agglūtinātum | agglūtinātī | agglūtinātae | agglūtināta | |