agnoskar
Ido
Etymology
Borrowed from Latin agnoscere (“to recognize”).
Pronunciation
- IPA(key): /aɡnosˈkar/
Verb
agnoskar (present tense agnoskas, past tense agnoskis, future tense agnoskos, imperative agnoskez, conditional agnoskus)
- (transitive) to acknowledge, admit, own (something as right, good, true, false)
- Me agnoskas vua motivi.
- I admit your reasons (i.e. receive them as valid)
- Me agnoskas la neceseso facar ol.
- I admit the necessity to do it.
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | agnoskar | agnoskir | agnoskor | ||||
| tense | agnoskas | agnoskis | agnoskos | ||||
| conditional | agnoskus | — | — | ||||
| imperative | agnoskez | — | — | ||||
| adjective active participle | agnoskanta | agnoskinta | agnoskonta | ||||
| adverbial active participle | agnoskante | agnoskinte | agnoskonte | ||||
| nominal active participle |
singular | agnoskanto | agnoskinto | agnoskonto | |||
| plural | agnoskanti | agnoskinti | agnoskonti | ||||
| adjective passive participle | agnoskata | agnoskita | agnoskota | ||||
| adverbial passive participle | agnoskate | agnoskite | agnoskote | ||||
| nominal passive participle |
singular | agnoskato | agnoskito | agnoskoto | |||
| plural | agnoskati | agnoskiti | agnoskoti | ||||
Descendants
- → Esperanto: agnoski