agoiro
Galician
Etymology
Inherited from Old Galician-Portuguese agoiro (13th c.), from Latin augurium. Cognate with Portuguese agoiro and Spanish agüero.
Pronunciation
- IPA(key): [aˈɣojɾo̝]
Noun
agoiro m (plural agoiros)
- omen, presage
- 1370, Ramón Lorenzo, editor, Crónica troiana. Introducción e texto, A Coruña: Fundación Barrié, page 247:
- ¿Jdes catar agoyro hu nõ jaz senõ mẽtira?
- Are you going to see an omen where there is nothing but lies?
- annoying person
Derived terms
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “agoiro”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “agoyr”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “agoiro”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “agoiro”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “agoiro”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Old Galician-Portuguese
Alternative forms
Etymology
Inherited from Latin augurium, with metathesis. Cognate with Old Spanish aguero.
Pronunciation
- IPA(key): /aˈɡojɾo/, /aˈɡujɾo/
- Rhymes: -ojɾo
Noun
agoiro m (plural agoiros)
Descendants
Further reading
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /aˈɡoj.ɾu/ [aˈɡoɪ̯.ɾu]
- (Southern Brazil) IPA(key): /aˈɡoj.ɾo/ [aˈɡoɪ̯.ɾo]
- (Portugal) IPA(key): /ɐˈɡoj.ɾu/ [ɐˈɣoj.ɾu]
- Hyphenation: a‧goi‧ro
Etymology 1
Inherited from Old Galician-Portuguese agoiro, from Latin augurium. Doublet of augúrio, which was borrowed from Latin.
Alternative forms
Noun
agoiro m (plural agoiros)
Usage notes
- Often used in the context of predicting bad events.
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
agoiro
- first-person singular present indicative of agoirar