agonistyczny

Polish

Etymology

From agonistyka +‎ -ny. First attested in 1829.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.ɡɔ.ɲisˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧go‧nis‧tycz‧ny

Adjective

agonistyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, Ancient Greece) agonistic (of or relating to agons)
  2. (relational, pharmacology, biochemistry) agonistic (of or relating to agonists)

Declension

Declension of agonistyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative agonistyczny agonistyczna agonistyczne agonistyczni agonistyczne
genitive agonistycznego agonistycznej agonistycznego agonistycznych
dative agonistycznemu agonistycznej agonistycznemu agonistycznym
accusative agonistycznego agonistyczny agonistyczną agonistyczne agonistycznych agonistyczne
instrumental agonistycznym agonistyczną agonistycznym agonistycznymi
locative agonistycznym agonistycznej agonistycznym agonistycznych
adjectives
nouns

References

  1. ^ Rocznik Towarzystwa Naukowego‎[1], 1829, page 351
  2. ^ agonistyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.