ajánlatos
Hungarian
Etymology
ajánlat (“offer”) + -os (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒjaːnlɒtoʃ]
- Hyphenation: aján‧la‧tos
- Rhymes: -oʃ
Adjective
ajánlatos (comparative ajánlatosabb, superlative legajánlatosabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ajánlatos | ajánlatosak |
| accusative | ajánlatosat | ajánlatosakat |
| dative | ajánlatosnak | ajánlatosaknak |
| instrumental | ajánlatossal | ajánlatosakkal |
| causal-final | ajánlatosért | ajánlatosakért |
| translative | ajánlatossá | ajánlatosakká |
| terminative | ajánlatosig | ajánlatosakig |
| essive-formal | ajánlatosként | ajánlatosakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | ajánlatosban | ajánlatosakban |
| superessive | ajánlatoson | ajánlatosakon |
| adessive | ajánlatosnál | ajánlatosaknál |
| illative | ajánlatosba | ajánlatosakba |
| sublative | ajánlatosra | ajánlatosakra |
| allative | ajánlatoshoz | ajánlatosakhoz |
| elative | ajánlatosból | ajánlatosakból |
| delative | ajánlatosról | ajánlatosakról |
| ablative | ajánlatostól | ajánlatosaktól |
| non-attributive possessive – singular |
ajánlatosé | ajánlatosaké |
| non-attributive possessive – plural |
ajánlatoséi | ajánlatosakéi |
Further reading
- ajánlatos in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- ajánlatos in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).